De eerdere teksten hadden het over hoe toegang tot informatie en opleiding ons model om leiding te geven ontwricht. Vooraleer na de denken over mogelijke remedies, laat ons ook even stil staan bij de onderliggende doelstellingen die ons modern beleid van een samenleving probeert na te streven.
Agalev werd als politieke partij in België opgericht in 1979. Agalev illustreerde op dat moment het besef dat we iets moesten doen aan onze manier van leven. De natuur ging kapot, onze planeet zou onbewoonbaar worden en wij werden dus bedreigd. Het belang van de natuur in een gemeenschap is ontegensprekelijk een feit. Ik vraag me af of we bij de schreeuw om het groene gedachtengoed te verdedigen, de kern van wat we nastreven hebben vervormd. Schreeuwen is immers zelden een goede wijze om te communiceren.
Om te beginnen, de planeet heeft geen redding nodig. Laat ons dit voorop stellen. Zodra je de mens niet beschouwt als de ultieme vorm van een ontwikkeld wezen, kan je gerust stellen dat deze aardbol gerust volledig zuurstofloos kan worden, gehuld gaat in fijn stof en plastic in de oceaan. Wij sterven dan wel uit en met ons de vele diersoorten en planten die we nodig hebben voor ons dieet. De aardbol gaat er na ons nog even mee door tot hij op de galactische biljarttafel zijn laatste stoot krijgt en vernietigd wordt. Het spelen van galactisch biljart behoort evenwel niet tot ons vermogen, dus het voortbestaan van de Aarde zal niet door ons beïnvloed, laat staan bepaald worden.
Deze opmerking lijkt triviaal maar is het niet. Wie zich beroept op de opdracht om de Aarde redden, meet zich vaak een opgepaste superioriteit aan. Het gaat immers niet over ego-intentioneel gedrag, het gaat om een (vermeende?) altruïstische houding en die wordt toch moreel hoog ingeschat. Als je zegt dat je de Aarde wilt redden, dan zeg je eigenlijk ook een beetje dat één van de Marvel-superhelden bent en dat je het daarbij horend morele gezag hebt. Wie zich een misplaatst gezag aanmeet, verliest zijn overtuigingskracht. Vandaar mijn mening dat wat meer bescheidenheid gepast is als we Anders Gaan Leven als nieuw referentiepunt willen promoten. Wij als mens, en bij uitbreiding onze volledige fauna en flora, hebben een planeet nodig met een biosfeer een koolstof gebaseerd leven mogelijk maakt. Onze aanwezigheid is hiermee in contradictie want met onze aanwezigheid breken we de biosfeer die we nodig hebben, af. Als wij zeggen dat we het milieu moeten beschermen, dan zeggen we in eerste instantie dat we onszelf willen beschermen…tegen onszelf. Een groen beleid is dus alleen nodig voor de mens zelf. Laat ons daar eerlijk en duidelijk over zijn. Dat is trouwens al belangrijk genoeg.