Snaartheorie

“Het is te danken aan het feit dat uw voeten op aarde maar zulke kleine plaats innemen, dat er zoveel ruimte overblijft waar je naartoe kan wandelen.” Deze uitspraak komt oorspronkelijk van mijn favoriete Chinese filosoof Zhuangzi – ik verwees wel vaker naar hem – vertaald door mijn favoriete Belgische filosoof, Ulrich Libbrecht. De zin […]

Zonnebloemen

Dit verhaal kwam tot stand tijdens een wandeling door Parijs. Bijna alles wat hieronder staat, is waargebeurd. Bijna. Eén In een bloempot, hangend uit een vensterraam in het centrum van Parijs, zochten de laatste zonnebloemen vanop de derde verdieping naar de zon. Het was beter dan daar beneden. In de smalle straat, Rue au Maire, […]

De poort naar de toekomst

Dit verhaal is gebaseerd op een réunie van 139 POL van de Koninklijke Militaire School waartoe ik ook even behoorde. Veertig jaar na aantreden tot de KMS kwamen studenten opnieuw samen op de school. Aangezien onze opleiding tweetalig was, is dit verhaal dan ook in twee talen gepubliceerd, weliswaar via een automatische vertaling en niet […]

Bad

Ik kocht onlangs een bad en vind het de moeite waard om er een notitie van te maken in mijn dagboek. Het gaat immers niet om een doordeweeks bad waarin je wekelijks gaat dobberen. Ik hou zelfs niet van een bad nemen. Ik verkies douches en ik denk, als ik eronder sta, dat er twee […]

14 juni 2024: Leuven

De twijfel over het schrijven van de dagboekbijdrages blijft hangen, in het bijzonder omwille van de lezersrelevantie van het dagdagelijkse. En dus verschijnen er maar af en toe gedocumenteerde dagen, dagen waarop ik, zoals ik bij de aanvang van deze reeks schreef, vind dat er iets bijzonders is gebeurd. Een dagboek is bij uitstek gericht […]

24 mei: all the way

Vandaag hebben we de vierentwintigste mei. Ik vond dit als kind altijd al een vreemde uitdrukking, die ons door een juf in de lagere school werd aangeleerd. Het is vandaag vierentwintig mei, klinkt zoveel voor de hand liggender. Ik vroeg zoëven aan ChatGPT wat deze ervan vond en twijfelend antwoordde het ding dat beide uitdrukkingen […]

17 mei: een uitgespuwde praline

Wie schrijft, doet dit omdat je denkt dat je gelezen zal worden. Zelfs dit dagboek ontstaat, in mijn geval althans, omdat ik lezers verwacht. Het opnemen van de pen, eerder het indrukken van de eerste letter, komt op het moment dat je denkt dat je iets te vertellen hebt dat voldoende de moeite waard is. […]

6 mei 2024: Ze dekte de tafel

De tijd tussen de dagboekbijdrages neemt toe. Niet veel, maar toch een beetje. De twijfel duikt af en toe op of er wel genoeg gebeurt op een dag dat het vermelden waard is. Wat meteen de vraag oproept of je enkel moet schrijven als er iets voorvalt dat buiten het dagdagelijkse ligt. Toon Hermans – […]

19 april 2024: Velux

Het is drie weken geleden dat ik verslag uitbracht van dit levensjaar in mijn dagboek. Ik ben drie weken ouder geworden. Gelukkig. Het alternatief was minder aantrekkelijk. Het is negentien april en opnieuw vier ik een verjaardag. Een vriendin is jarig, zo ook gisteren, een oud-collega en morgen, mijn moeder. Je kan maar beter de […]

Dinsdag 2 april 2024: Met dank aan het leven

Dinsdag 2 april 2024: Met dank aan het leven Het is paasvakantie. Ik kijk in de slaapkamer en merk een klein stapeltje boeken neergelegd door één van mijn huisgenoten. Ik bedenk dat de vakantie blijkbaar tot lezen uitnodigt. Daarvoor is de vakantielectuur uitgevonden. Maar het zijn wat oude boeken die daar werden neergelegd door de […]