Ankerpunten

Zoals iedereen word ik door vele andere bronnen geïnspireerd en leer ik van wat anderen aan inzichten ontwikkelden. Eerst en vooral leer ik van allerlei andere managementadviseurs en de professoren van de Vlerickschool eind jaren negentig in het bijzonder. Deze mensen hebben me vooral de eerste denkkaders bezorgd en me geholpen om het grote plaatje te leren begrijpen. Sindsdien, zovele jaren later zijn het nu schrijvers, dichters, wetenschappers, filosofen, ondernemers die mij inspireren en waarvan ik vooral leer. Ik had het geluk veel dergelijke boeiende mensen te mogen ontmoeten en lezen.

Ik stel vast dat ik steevast naar enkele figuren terug grijp bij twijfel, troost, verontwaardiging, of gewoon, ook een beetje uit idolatrie. Ze vormen ook mijn virtuele jury bij het schrijven van de verhalen en het ontwikkelen van inzichten.

Willem Vermandere (BE): ik leerde zijn platen kennen op mijn zevende en blijf genspireerd door zijn muziek en tekst. Willem Vermandere sprak ons dochter, toen één jaar, ooit eens aan in zijn dorp. Dat weten wij, maar hij niet.
Toon Hermans (NL): Eveneens als kind ontdekte ik Toon Hermans en kon in de middelbare school zijn sketches woordelijk naspelen. Toon Hermans herinnert mij eraan dat je kan schrijven en je opinie formuleren zonder te kwetsen. Ik ontdekte veel later dat er bijzondere parallellen te vinden zijn tussen de gedachten van Toon Hermans en Ulrich Libbrecht (zie onder). Ik zat ooit aan het ontbijt in de Hoefslag in Zeist naast hem en durfde hem niet aan te spreken.
Ulrich Libbrecht (BE): Op latere leeftijd werd ik geïntroduceerd tot het werk van de Vlaamse comparatief filosoof Ulrich Libbrecht. Ik volgde zijn lessen in zijn School voor Comparatieve Filosofie Antwerpen (SCFA) en was danig onder de indruk van zijn werk dat ik zijn inzichten ging gebruiken in mijn managementadvies. Ik schreef er uiteindelijk een boek over, de Kikker en de Oceaan. Nog later leerder ik de filosoof persoonlijk kennen en mocht ik meebouwen aan het Libbrechtgenootschap. Wil je iets leren over verdraagzaamheid: lees Libbrecht.
Charles Handy (UK): Aangewezen in een boekenwinkeltje in de luchthaven van Heathrow door een collega, die ik aldus eeuwig dankbaar ben. Charles Handy noemt zichzelf sociaal filosoof. Zijn actieterrein is de ondernemerswereld, de wijze waarop we ze organiseren en wat dit met mensen doet. Ik las de Empty Raincoat en daarna al de rest. Zijn boek met memoires, “Myself and others important matters”, ligt altijd klaar en heb ik steeds bij me in op mijn eReader. Je vindt boeiende video’s van Charles Handy op Youtube. De ultieme hedendaagse wijze uit het Westen.
Alessandro Baricco (IT): Alessandro Baricco is schrijver, filosoof en zeer scherp observator van onze hedendaagse samenleving. Ik leerde Baricco kennen zoals zovelen via zijn fantastische novelle Zijde (ik heb al honderden boekjes zijde uitgedeeld aan klanten, leveranciers, vrienden en kennissen). Daarna ontdekte ik zijn oeuvre met voor mij enkele hoogtepunten zoals de theatermonoloog 1900 (later verfilmd), de Barbaren (een verzameling scherpe inzichten die Baricco voor de krant La Repubblica schreef) en nu ook The Game waarin hij opnieuw ons collectief gedrag in deze door technologie gedreven wereld analyseert. De taal van Baricco is helder en zeer toegankelijk. Geen ingewikkelde woorden en taalkundige aanstellerij. Baricco scherpt mijn denken aan en daagt me uit.

Bij het maken van dit lijstje stel ik vast dat er geen vrouwen tussen staan, maar ik heb een echte vrouwelijke jury die mij wonderlijk helpt om het kaf van het koren in wat ik bedenk te scheiden.